Chwalimy się swoimi lekturownikami! Przypominamy arcydzieło średniowiecznej liryki...
Wybieramy zakończenie miniatur poetyckich M.Pawlikowskiej - Jasnorzewskiej, zdrapujemy farbkę, żeby poznać właściwą puentę...
Rozważamy, czym jest katedra w wierszu satelitki Skamandra, a czym w utworze przedstawiciela Awangardy Krakowskiej. I wyciągamy wnioski - jak zmieniła się poezja na przestrzeni wieków...
poniedziałek, 30 września 2019
Jak zatoczyč poemat na kołach? Miasto w poezji Przybosia
Jak wywieść swój dzień z obiegu?
Jak zatoczyć poemat na kołach?
Przybosiowi udało się odpowiedzieć na te pytania a nam- rozszyfrować spiętrzone metafory i "zatoczyć" interpretację...
niedziela, 29 września 2019
sobota, 28 września 2019
czwartek, 26 września 2019
Pamiątki z Krymu;)
"Sonety krymskie" omówiliśmy, przywołując konteksty malarskie ( "Wędrowiec ponad morzem mgły", "Portret Adama Mickiewicza na Judahu skale", "Statek podczas sztormu"), wokalne interpretacje sonetów Eldo, Stasiuka i zespołu Hajdamaky… a na koniec - w grupach malowaliwalśmy pamiątkowe kubki (elementy krajobrazu, cytaty itp.).
Praca z tekstem była intensywna i owocna, a koniec - ekscytujący 

środa, 25 września 2019
Poetyckie i muzyczne pejzaże...
Adam Mickiewicz
STEPY AKERMAŃSKIE
Wpłynąłem na suchego przestwór oceanu,
Wóz nurza się w zieloność i jak łódka brodzi,
Śród fali łąk szumiących, śród kwiatów powodzi,
Omijam koralowe ostrowy burzanu.
Już mrok zapada, nigdzie drogi ni kurhanu;
Patrzę w niebo, gwiazd szukam, przewodniczek łodzi;
Tam z dala błyszczy obłok - tam jutrzenka wschodzi;
To błyszczy Dniestr, to weszła lampa Akermanu.
Stójmy! - jak cicho! - słyszę ciągnące żurawie,
Których by nie dościgły źrenice sokoła;
Słyszę, kędy się motyl kołysa na trawie,
Kędy wąż śliską piersią dotyka się zioła.
W takiej ciszy - tak ucho natężam ciekawie,
Że słyszałbym głos z Litwy.
- Jedźmy, nikt nie woła.
A tu wersja rap:
Eldo
Stepy akermańskie
https://www.youtube.com/watch?v=KESqsyu2sXk
Mogiły HaremuMirza do Pielgrzyma
Tu z winnicy miłości niedojrzałe grona
Wzięto na stół Allaha; tu perełki Wschodu,
Z morza uciech i szczęścia, porwała za młodu
Truna, koncha wieczności, do mrocznego łona.
Skryła je niepamięci i czasu zasłona;
Nad niemi turban zimny błyszczy śród ogrodu,
Jak buńczuk wojska cieniów, i ledwie u spodu
Zostały dłonią giaura wyryte imiona.
O wy, róże edeńskie! u czystości stoku
10
Odkwitnęły dni wasze pod wstydu liściami,
Na wieki zatajone niewiernemu oku.
ObcyTeraz grób wasz spojrzenie cudzoziemca plami, —
Pozwalam mu, — darujesz, o wielki Proroku!
On jeden z cudzoziemców poglądał ze łzami.
I wersja rockowa - folkowa:
Mickiewicz- Stasiuk - Haydamaky
https://www.bing.com/videos/search?q=mogi%c5%82y+haremu+stasiuk&&view=detail&mid=77D128B59C52CC05ADA577D128B59C52CC05ADA5&&FORM=VRDGAR
wtorek, 24 września 2019
poniedziałek, 23 września 2019
niedziela, 22 września 2019
Subskrybuj:
Posty (Atom)