Szepczą o wiośnie

Śpiewaliście w dzieciństwie?

"Wierzbowe gałązki powiązane w wiązki
 W koszyku z wikliny już o wiośnie szepczą,
Choć jeszcze w powietrzu skrawek chmury siny.
 Kupię sobie wiązkę lub tylko gałązkę
 I do wody wstawię – szare kotki potem będą żółtozłote, puchate."




  Pory roku symbolizują różne okresy w życiu człowieka (wiosna - młodość), różne rodzaje literackie (wiosna - poezja). Następstwo pór roku wiązali Grecy z mitem o Demeter i jej porwanej przez Hadesa córce Korze. Kiedy Kora wracała do matki na ziemię, zaczynała się wiosna, przyroda budziła się do życia, Demeter się radowała.

   Inne znaczenie symboliczne ma wiosna w Panu Tadeuszu - Mickiewicz przesunął w czasie niektóre fakty, m.in. armii Napoleona wkracza na na Litwę wiosną 1812 (naprawdę: czerwiec 1812). Te historyczne nieścisłości mają wymowę symboliczną. Wiosna to czas narodzin, życia i rozkwitu, symbolizuje budzenie się narodu i marzenia o wyzwoleniu: 

O wiosno! kto cię widział wtenczas w naszym kraju,

Pamiętna wiosno wojny, wiosno urodzaju! (...)

Obfita we zdarzenia, nadzieją brzemienna!.

Wiosna w Panu Tadeuszu  oznacza szanse na odzyskanie wolności. Ta pora roku wprowadza także znamienną dla romantyzmu symbolikę ziarna i krwi, związanych z ideą narodzin życia ze śmierci. Poświęcenie i ofiara narodu przyniesie w przyszłości wolność i niepodległość (porównaj bajkę  Zegoty o diable i ziarnie, mit agrarny w "Dziadach cz. III").