Charakterystyka Jacka Soplicy

Jacek Soplica - bohater epopei narodowej.

Pochodził on ze średniozamożnej szlachty. Jego ojciec był podczaszym. Nosił sumiaste wąsy przez co zyskał przydomek ,,Wąsal". Główną cechą jego charakteru była porywczość i duma. Posiadał jednak czułe serce, które oddał Ewie - córce Stolnika Horeszki, Stolnik był dumnym magnatem i nie chciał Jacka za zięcia. Zraniona ambicja doprowadziła młodego Jacka do zabójstwa. Mężczyzna śmiertelnie zranił Stolnika podczas zajazdu Moskali na Soplicowo.  Nie słuchał rad innych, którzy otwarcie mówili mu, że Stolnik nigdy nie odda biednemu szlachcicowi ręki córki. Wyczuwając, że Stolnik mu odmówi, postanawia pożegnać się i odjechać. Wówczas Stolnik oznajmia mu, że kasztelan jest zainteresowany Ewą i pyta Jacka o radę. To ostateczny cios dla Soplicy. Zrozpaczony, ucieka z zamku, słysząc, że Ewa mdleje i rozpacza. Poślubia pierwszą napotkaną dziewczynę, lecz ich małżeństwo nie jest szczęśliwe. Jacek ciągle rozpamiętuje swoją miłość do Horeszkówny, nie potrafi pokochać żony, choć jest ona dobrą osobą i bardzo go kocha. Zaczyna pić. Wcześnie zostaje wdowcem z maleńkim synkiem. 

Wstąpił do zakonu i przyjął imię księdza Robaka. Jako ksiądz Robak jest postacią zagadkową. Jego postawa, gesty i ruchy przypominają zachowanie żołnierz. Ranny podczas potyczki z Moskalami w Soplicowie, wyznaje Klucznikowi, kim jest i prosi go o przebaczenie. Wówczas to dowiaduje się, że przed laty Stolnik w chwili śmierci wybaczył mu, czyniąc znak krzyża. Umiera na skutek infekcji rany, którą odniósł wiele lat temu. W chwili śmierci otrzymuje list z wiadomością, że Napoleon wypowiedział Moskalom wojnę. To sprawia, że odchodzi spokojny, z nadzieją na rychłe wyzwolenie ojczyzny. Po śmierci jego nazwisko zostaje oczyszczone i dostaje order Legii Honorowej. Zostaje pochowany przy soplicowskiej kaplicy, a Podczaszy na jego grobie wiesza medal.

Jako emisariusz utrzymujący łączność z Polakami w zaborach wykazał się bohaterstwem i poświęceniem.

Karolina Białończyk