JULIUSZ SŁOWACKI- "KORDIAN"
"Jam jest posąg człowieka na posągu świata"
OKOLICZNOŚCI POWSTANIA UTWORU:
Praca Słowackiego nad Kordianem, pisanym w Genewie, trwała od lata do listopada 1833 roku. Dramat został wydany po raz pierwszy w 1834 r. w Paryżu, a jego prapremiera odbyła się dopiero w 1899 roku w Krakowie. Utwór powstał w czasie ostrego sporu Słowackiego z Mickiewicze.
GENEZA KORDIANA:
Kordian miał być głosem krytycznym Słowackiego odnośnie wybuchu, przebiegu i upadku powstania listopadowego. Dzieło powstało w 1833 roku, a jego pełny tytuł brzmi Kordian. Część pierwsza trylogii. Spisek koronacyjny. Niestety pozostałe dwie części utworu nigdy nie powstały. Dlatego też Kordian, czyli część pierwsza, jest krytyką wybuchu zrywu niepodległościowego.
CHARAKTERYSTYKA KORDIANA:
Tytułowy bohater dramatu Juliusza Słowackiego Kordian to postać dynamiczna. Towarzyszymy mu od
piętnastego rok życia do momentu, gdy władze carskie wydają na niego wyrok śmierci. Przez cały ten czas możemy obserwować jego zachowania i zmieniający się światopogląd.
HISTORIA ŻYCIA KORDIANA
1. Kordian rozmyśla o śmierci przyjaciela.
2. Grzegorz opowiada Kordianowi bajkę z ukrytym morałem.
3. Kordian po rozmowie z ukochaną Laurą pragnie popełnić samobójstwo.
4. Podróże Kordiana po Europie ( Anglia, Włochy kończąc na Mont Blanc.)
5. Metamorfoza bohatera.
6. Spisek koronacyjny w podziemiach katedry św. Jana.
7. Kordian pełni służbę w pałacu cara.
8. Kordian próbuje zabić cara lecz ze strachu mdleje.
9. Aresztowanie Kordiana i umieszczenie go w szpitalu dla obłąkanych.
10. Spotkanie doktora Szatana.
11. Kordian stoi przed plutonem egzekucyjnym i czeka na wykonanie wyroku.
"DRZEWKO"
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz