poniedziałek, 31 grudnia 2018

Konkurs Poetycki


Już wkrótce...2019!

Już wkrótce

Już wkrótce wezmę się za siebie, wezmę
się w garść, zrobię porządek w szufladzie,
przemyślę wszystko do końca, zaplombuję zęby,
uzupełnię luki w wykształceniu, zacznę
gimnastykować się co rano, w słowniku
sprawdzę kilka słów, których znaczenie jest dla mnie wciąż niejasne,
więcej spacerów z dziećmi, regularny
tryb życia, odpisywać na listy, pić mleko,
nie rozpraszać się, więcej pracy nad sobą, w ogóle
być sobą, być wreszcie bardziej
sobą,

ale właściwie jak to zrobić, skoro
już,
i to od tak dawna, tak bardzo
nim jestem
Stanisław Barańczak, Wiersze zebrane, Kraków 2006


środa, 26 grudnia 2018

Już jest! Antologia pokonkursowa

Niezwykle cieszą nas słowa jurorów konkursu "Myśmy wciąż do Niepodleglej szli...", zwlaszcza cenionego przez nas poety, Józefa Barana








piątek, 14 grudnia 2018

A tymczasem klasa 1d poszukuje św.Graala...



Gdybym był...

Na końcu gazet -  słynne znaki zodiaku. W telewizji wróżka Elwira czyta z magicznej talii tarota. W radiu "wyślij TAK pod numer 800.. i otrzymuj codziennie  wiadomości o Twojej przyszłości"…. Wiedzieć więcej! Wiedzieć o jutrze, nie żyć dzisiaj. ..
Drodzy Państwo, czyż nie tak wygląda  świat w XXI wieku? Wierzymy w horoskopy, płacimy za wróżby i  uwielbiamy ”gdybać”!
-O! Gdybym zarabiał tyle, co sąsiad, na pewno byłby szczęśliwy- myśli  Janusz, siedząc przed TV i pijąc piwo.
-Och! Gdybym miała figurę, taką jak Kaśka, byłabym pewna siebie- myśli smutna Grażyna, jedząc kolejny kawałek ciasta, po którym znowu będzie musiała kupić większe jeansy. O rozmiar. No, może o dwa.

Nazwisk nie podaję -  nie ze względu na RODO, ale ze względu na uniwersalność zjawiska. Zamiast ruszyć się z kanapy, iść na siłownię, znaleźć dobrą pracę, wolimy gdybać. Czy gdybyśmy wiedzieli, co nas czeka, przestalibyśmy narzekać i zaczęli żyć tak, jak marzymy? Żyć tu i teraz,  najlepiej, najpiękniej,  by żyć  jutro na najwyższym poziomie, nie tylko materialnym – oto sztuka! Gdybyśmy rano wiedzieli, że wieczorem już nas nie będzie, chcielibyśmy uczynić tyle dobra, tyle dać drugiemu człowiekowi, że potrzebowalibyśmy dużo więcej niż kilka czy kilkanaście godzin. Wiedza o tym, co będzie kiedyś, nie  jest nam potrzebna, by uśmiechać się, pomagać, kochać! Życie jest jedno i  jest bardzo krótkie. Sprawmy, by igyubyło niepowtarzalne, cudowne, bez zastanawiania się, co by było „gdyby”.  Nie wiedza o przyszłości, ale życie teraźniejszością daje poczucie szczęścia!  Pamiętajmy o tym!

                                                                                                                      Natalka

Od motta dzieła literackiego po aforyzm na każdy dzień

                                                                                                                          MOTTO

CECHY:


CELE:
  • Stosowane w różnych dziedzinach (literatura piękna, prace naukowe, popularnonaukowe, prasa)
  • Można opatrywać nim materiały tekstowe, graficzne, multimedialne (film)
  • Towarzyszy wydarzeniom kulturalnym, festiwalom 
  • Umieszczane na początku dzieła lub przy okazji jego poszczególnych części
  • Może być cytatem, maksymą, sentencją, aforyzmem
  • Jest przesłaniem, myślą przewodnią, na którą powołuje się autor
  • Odnosi się bezpośrednio do utworu lub jego idei
  • Potwierdza stanowisko autora
  • Ukierunkowuje odbiorcę
  • Może podnosić ton poprzez cytowanie autorytetu
  • Może stać w opozycji do idei utworu
  • Wprowadza odbiorcę w odpowiedni nastrój





MOTTA Z LITERATURY, KTÓRE POWINIEN ZNAĆ każdy

„Być albo nie być, oto jest pytanie”.
To be or not to be, that is the question (ang.)

Autor motta: William Shakespeare, Hamlet, akt III, scena 1

Autor dzieła: Zygmunt Krasiński, Nie-boska komedia

„Dawna róża pozostała tylko z nazwy, 
same nazwy nam jedynie zostały…”.
Stat rosa pristina nomine, 
nomina nuda tenemus (łac.)

Autor motta: Bernard Morliacensjusz

Autor dzieła: Umberto Eco, Imię róży

„Gdybym był po części innym 
człowiekiem niż dzisiaj”.
Quand’era in parte altr’uom da quel, 
ch’io sono (wł.)

Autor motta: Francesco Petrarca

Autor dzieła: Adam Mickiewicz, Sonety, 1826
„Jest rzeczą równie rozsądną ukazać
jakiś rodzaj uwięzienia przez inny, 
jak ukazać coś, co istnieje rzeczywiście, 
przez coś innego, co nie istnieje”.

Autor motta: Daniel Defoe

Autor dzieła: Albert Camus, Dżuma

„Ludzie ludziom zgotowali ten los”.

Autor dzieła: Zofia Nałkowska, Medaliony

„Nie masz nic tak złego, żeby się na 
dobre nie przydało; bywa z węża dryakiew, 
złe często dobremu okazyją daje”.

Autor motta: Andrzej Maksymilian Fredro
Autor dzieła: Aleksander Fredro, Zemsta

„Są dziwy w niebie i na ziemi, o których
 ani śniło się waszym filozofom”.
There are more things in heaven 
and earth, Horatio,
Than are dreamt of in your philosophy (ang.)

Autor motta: William Shakespeare, Hamlet

Autor dzieła: Adam Mickiewicz, Dziady, część II

„Takiej miłości każdy młodzian czeka,
tak być kochana chce każda dziewczyna;
czemuż w najświętszym z popędów człowieka
tkwi tak straszliwego cierpienia przyczyna?”.
Autor dzieła: Johann Wolfgang von Goethe, 
Cierpienia młodego Wertera

„Więc kimże w końcu jesteś?
– Jam częścią tej siły,
która wiecznie zła pragnąc,
wieczne czyni dobro”.

Autor motta: Johann Wolfgang von Goethe, Faust

Autor dzieła: Michaił Bułhakow, Mistrz i Małgorzata

„Zdaje mi się, że widzę… gdzie?
Przed oczyma duszy mojej”.

Autor motta: William Shakespeare, Hamlet, akt I, scena 2

Autor dzieła: Adam Mickiewicz, Romantyczność 




środa, 12 grudnia 2018

Obrona humanisty

Mam na imię Karolina i jestem uczennicą klasy humanistycznej… Wkrótce skończę liceum i powinnam wybrać studia. Byle nie – humanistyczne!
 Czym się różni humanista od balkonu?  Balkon utrzyma rodzinę! Takim „dowcipem” uraczyła mnie ostatnio koleżanka. Często można usłyszeć, że humaniści w żaden sposób nie przyczyniają się do rozwoju świata i cywilizacji. Przecież… gdyby nie matematyka czy fizyka, siedzielibyśmy jeszcze w jaskiniach!
Czy ludzie wiedzą, kim naprawdę jest humanista? Humanista to człowiek WSZECHSTRONNIE uzdolniony. Osoba, która świetnie sobie radzi w wielu dziedzinach. Kto powiedział, że matematyk, fizyk, biolog lub chemik nie jest humanistą? Oczywiście, że jest, tylko o tym nie wie lub się nie przyznaje!  Tymczasem chodzi do teatru, czyta książki i słucha muzyki! Mikołaj Kopernik i Leonardo Da Vinci byli humanistami!  Pierwszy wstrzymał słońce , ruszył ziemię  i nie muszę tej metafory nikomu tłumaczyć. Drugi pokazał, jak  kreatywność rozkwita, gdy  umysł potrafi pogodzić nauki humanistyczne ze ścisłymi…. Więc czy rzeczywiście humaniści nie mają wpływu na rozwój świata? Wręcz przeciwnie! Rozwój byłby bez nich niemożliwy. Niestety, dziś humanista to stereotypowo ten, kto nie umie matematyki i skończy w Mcdonaldzie. Ludzie kojarzą humanistów  z językiem polskim, poezją i filozofią I… i  bardzo dobrze! Z tego należy być dumnym.  A na koniec przypomnę, że humanista to ten, kto jest człowiekiem i nic, co ludzkie nie jest mu obce. Ani miłość, ani marzenia, ani współczucie!  Humanista to również osoba myśląca. Więc zanim następnym razem obrazisz humanistę.. POMYŚL!


poniedziałek, 10 grudnia 2018

Białoszewski w bloku...

Miron Białoszewski – przedstawiciel lingwizmu i poezji rzeczy


„Blok, ja w nim”
- tytuł sugeruje, że bohater to mieszkaniec bloku, a rzeczywistość wielkomiejską będziemy oglądać od środka,
- poetę interesuje miasto i codzienne życie w nim,

Analiza:
- język potoczny,
- onomatopeje: Ralla/la laa! – baba; -uuu- dziecko (muzyka z radia, płacz dziecka),
-zgrubienie baba,
-cytaty z rzeczywistości – wrażenie chaosu,
-paronomazja oho ucho; a to nie/ niedziela (zabawa słowem),
-powtórzenia – 4 części wiersza przetwarzają dźwięki z sąsiednich mieszkań, oddają natłok  odgłosów,
- redukacja głosek w wyrazach dźwiękonaśladowczych to wyciszenie hałasu, bo nastąpi wyznanie podmiotu lirycznego.

Wiersz Białoszewskiego w specyficzny sposób ukazuje życie w bloku. Na pierwszy plan wysuwa się warstwa brzmieniowa wiersza: liczne środki foniczne  obrazują natłok dźwięków, które wręcz osaczają mieszkańca bloku w niedzielę, kiedy to ludzie nie pracują, tylko zostają w domu. Bohater czuje się zagubiony. Pogłębia to uczucie skojarzenie z ruchem karuzeli (niedziela rusza) - tak szybkie jest tempo codziennego życia. Poeta stosuje środki typowe dla lingwizmu (zabawa słowem, kolokwializmy, skróty, elipsy).



Hawajska spódniczka ;) "Mieszkać" Barańczaka i "Blok, ja w nim" Białoszewskiego

Jaki kierunek w poezji reprezentuje M. Białoszewski? Uzasadnij.
--------------------------------------------------------------------------
Jaki nurt w poezji reprezentuje S. Barańczak? Dlaczego?
-------------------------------------------------------------------------
W jaki sposób wiersz „Mieszkać” łączy się z rzeczywistością PRL-u?
--------------------------------------------------------------------------
Jakie refleksje egzystencjalne zawiera wiersz „Mieszkać”?
---------------------------------------------------------------------------
Na czym polega paronomazja w wierszu M. Białoszewskiego?
--------------------------------------------------------------------------
Na jakim koncepcie oparty jest wiersz „Mieszkać”?
--------------------------------------------------------------------------
Co łączy oba wiersze?
-------------------------------------------------------------------------
Co różni oba wiersze?
--------------------------------------------------------------------------
Podaj 3 środki stylistyczne i ich funkcje w wierszu Białoszewskiego
---------------------------------------------------------------------------
Podaj 3 środki stylistyczne i ich funkcje w wierszu Barańczaka
---------------------------------------------------------------------------

Jakie treści uniwersalne zawiera wiersz Barańczaka?

niedziela, 9 grudnia 2018

Pozdrawiamy niedzielnie. Zwłaszcza mieszkańców bloku ;)

Miron Białoszewski


blok, ja w nim 

— Ralla
la laa! — radio z babą
— uuu! — gdzieś dziecko
— Ralla
la laa! — baba
— uuu! — dziecko
— Ral
la la — baba
— uu — dziecko
— Ra
la la —
— u
oho
ucho mi zwariowało?
a to nie:
niedziela
rusza
trzymajcie się ludzie!



z tomu „Odczepić się”, 1978