Stanisław Wokulski jest niezwykle barwną postacią. Ma bardzo skomplikowaną osobowość, wśród ludzi budzi skrajne emocje. Główny bohater "Lalki" łączy w sobie cechy zarówno romantyka, jak i pozytywisty.
Jako romantyka Wokulskiego charakteryzuje przede wszystkim nieszczęśliwa miłość do Izabeli Łęckiej i podporządkowanie temu uczuciu całego swego życia. Stanisław m.in. naraża swe życie wyjeżdżając do Bułgarii, by zarobić pieniądze, którymi mógłby zaimponować swojej wybrance. Bohater jest w stanie dla ukochanej zrobić wszystko, a miłość jest dla niego wartością nadrzędną. Wokulski jednak idealizuje Izabelę. Uważa ją za kobietę bez wad, prawie anioła. Kocha on wyobrażenie o niej, a nie ją samą. To wyobrażenie buduje na podstawie romantycznych książek - m.in. "Dziadów cz. IV". Stanisław wierzy w "braterstwo dusz". Typowa dla romantyków nieszczęśliwa miłość prowadzi go do próby samobójczej. Wokulski jest bardzo samotny, nawet jego najlepszy przyjaciel - Rzecki,go nie rozumie . Główny bohater książki walczy w powstaniu styczniowym, jest niezwykle odważny, cechuje go romantyczna brawura.
Pozytywistycznymi cechami Wokulskiego jest przede wszystkim wiara w naukę i postęp (prowadzi działania naukowe na Syberii, jest zafascynowany wynalazkami Geista). Popiera pracę u podstaw. Pomaga on Wysockiemu, magdalence. Uważa, że każdy powinien być pożyteczny dla ogółu i dobrze wykonywać swą pracę. Wokulski jest filantropem. Ma poczucie misji. Jest kupcem i przedsiębiorcą. Wszystko planuje i kalkuluje, wydaje mu się nawet, ze może kupić Izabelę. Trzeźwo patrzy na świat. Ma pragmatyczne podejście do życia.
Kreacja bohatera jest wielowymiarowa. Łączy cechy romantyka i pozytywisty. Wokulski patrzy na ludzi i świat przez pryzmat nauki, jest skłonny do krytycznej oceny zjawisk i osób, z drugiej jednak strony całe swe życie podporządkowuje wielkiej miłości. Jest rozdarty wewnętrznie, a jednak skuteczny w działaniu.
Paulina Cempel
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz