Jak napisać interpretację?

Jak napisać interpretację wiersza?

1.       Przeanalizuj uważnie temat pracy. Ma on zawsze stałą formułę i zawiera następujące elementy:

o   polecenie, określające zadanie do wykonania: Zinterpretuj podany utwór. Postaw tezę interpretacyjna i udowodnij ją;

o   informację o wymaganej minimalnej objętości: Twoja praca powinna liczyć co najmniej 250 słów.

2.      Przeczytaj załączony tekst poetycki i określ jego problematykę.

3.      Brak wskazówek w poleceniu pozwala na wybór koncepcji interpretacyjnej, zgodnej z tekstem – możesz przedstawić własny pomysł na odczytanie wiersza. Sformułuj  tezę lub hipotezę interpretacyjną.

Teza to twierdzenie, które będziesz uzasadniać w pracy.

Hipoteza to przypuszczenie, które sprawdzisz, omawiając załączony tekst oraz przywołane teksty kultury.

4.      Uzasadnij swój pomysł – zgromadź i przedstaw argumenty, które potwierdzą przyjętą tezę lub pozwolą zweryfikować hipotezę. Poszukaj w tekście przykładów ilustrujących Twoje argumenty. Argumenty i przykłady muszą wynikać ze sfunkcjonalizowanej analizy i interpretacji załączonego tekstu.

5.      Przywołaj konteksty interpretacyjne - odwołaj się do innych tekstów kultury (utworów literackich, filmów, obrazów, plakatów,  rzeźb, itp.), które pomogą Ci trafnie i rzeczowo uzasadnić przyjęte stanowisko.

6.      Pamiętaj o podsumowaniu, w którym sformułujesz wnioski i potwierdzisz słuszność tezy lub rozstrzygniesz hipotezę i sformułujesz tezę.

7.      Przestrzegaj ustalonych zasad konstrukcyjnych. Buduj swoją wypowiedź konsekwentnie:

WSTĘP: ·         Wprowadzenie do tematu. ·         Sformułowanie tezy lub hipotezy interpretacyjnej.

ROZWINIĘCIE: ·         Przedstawienie argumentów wynikających z analizy i interpretacji załączonego utworu. ·         Przywołanie przykładów z wiersza i innych tekstów kultury.

ZAKOŃCZENIE: ·         Podsumowanie -  sformułowanie wniosków. ·         Potwierdzenie tezy lub weryfikacja hipotezy.

                                                                  

Punktacja: A.     Koncepcja niesprzeczna z utworem, spójna i obejmująca sensy niedosłowne – 9 pkt. B.     Uzasadnienie trafne i  pogłębione – 15 pkt. C.      Brak błędów rzeczowych  - 4 pkt. D.    Kompozycja funkcjonalna  - 6 pkt. E.     Pełna spójność wypowiedzi lub nieznaczne zaburzenia spójności - 2 pkt. F.     Styl stosowny  - 4 pkt. G.    Brak błędów językowych lub nieliczne błędy nierażące - 6 pkt. H.    Zapis w pełni poprawny lub nieliczne błędy nierażące – 4 pkt.

Niezależnie od tego, czy wybierzesz rozprawkę czy interpretację wiersza:

8.     Zwróć uwagę na poprawność rzeczową wypowiedzi. Jeśli cytujesz, rób to wiernie i zaznaczaj cytat cudzysłowem. Podawaj  informacje, których jesteś pewien (tytuły, nazwiska, daty). Pamiętaj, że popełnienie  kardynalnego błędu rzeczowego, świadczącego o nieznajomości tekstu kultury, do którego się odwołujesz, lektury obowiązkowej i kontekstu interpretacyjnego zdyskwalifikuje Twoją pracę.

9.      Zadbaj o przejrzystą, logiczną i funkcjonalną kompozycję wypracowania. Podziel tekst na akapity. Każdy akapit wyróżnij wcięciem. Pamiętaj, aby rozwijał jedną myśl, dotyczył jednego zagadnienia. Pilnuj, żeby kolejne elementy wypracowania logicznie z siebie wynikały i łączyły się w spójną całość. Układ pracy powinien ułatwić czytającemu jej zrozumienie, przekonać o słuszności postawionej przez Ciebie tezy. W tym celu możesz wprowadzić tytuły i śródtytuły.

Wykorzystaj brudnopis z arkusza egzaminacyjnego i przygotuj w nim plan lub konspekt swojej pracy:  uporządkuj logicznie argumenty i przykłady, które chcesz przywołać, wypunktuj wnioski, wyeksponuj najważniejsze stwierdzenia i połącz je z konkretnymi spostrzeżeniami lub cytatami. Notatki sporządzone w brudnopisie nie są oceniane. Pamiętaj o trójdzielnej kompozycji pracy.

10.  Dbaj, aby Twoja wypowiedź była spójna. Używaj środków językowych, które wiążą poszczególne zdania i akapity. Stosuj sformułowania typu: nawiązując do..; równie istotną sprawą jest..; nie można zapominać, że..; należy zaznaczyć, że..; można też zwrócić uwagę na..; odwołując się do..; przykładem tego jest..; kolejną ważną  kwestią jest… Umiejętnie wprowadzaj cytaty: moje zdanie najlepiej potwierdzą słowa: „......."; powołam się na słowa: „......."; świadczą o tym słowa: „......."; oto co na temat mówi …: „......."; aby poprzeć moje zdanie, przytoczę słowa …: „......."; rację ma …, mówiąc: „......."; najlepiej ilustrują to słowa: „.......".

11.   Zachowaj stosowny, czyli odpowiedni  styl. Pisz w sposób zwięzły, przejrzysty i komunikatywny. Nie buduj długich i zawiłych zdań. Unikaj powtórzeń, stosuj synonimy i peryfrazy. Uważaj na połączenia między zdaniami, nie gub głównej myśli, nie zostawiaj niedokończonych zdań. Nie używaj wulgaryzmów i słów obraźliwych. Nie stosuj słownictwa potocznego. Posługuj się naturalnym językiem, bez ozdobników i patetycznych sformułowań.

12.  Pamiętaj, aby Twoja praca była poprawna pod względem językowym. Zadbaj o poprawność ortograficzną i interpunkcyjną. Możesz skorzystać ze słowników: poprawnej polszczyzny i ortograficznego. 
13.  Pisz wyraźnie czarnym długopisem. Nie używaj korektora, a błędne zapisy przekreślaj.

Jeśli w kategorii A praca uzyska 0 punktów, egzaminator nie przyznaje punktów w pozostałych kategoriach. Jeśli w kategorii A praca uzyska 3 punkty, a w kategorii B – 0 punktów, egzaminator nie przyznaje punktów w pozostałych kategoriach. Jeśli praca składa się z mniej niż 250 słów, egzaminator przyznaje punkty tylko w kategoriach A, B i C. Pojawienie się rzeczowego błędu kardynalnego dyskwalifikuje pracę – zdający otrzymuje 0