WIERSZ

"Być może to mój kolejny krok do autodestrukcji.

Bo marzy mi się...

marzy mi się życie-nieżycie,

marzą mi się wielkie

poematy

na fundamentach mojej samozagłady.

Spytacie:

Ale jak to "samozagłady"?

Przecież masz w sobie

tyle

ż y c i a.

Głupoty gadasz.

I uśmiecham się:

Och, dziękuję za niezrozumienie!

Bardzo mi

państwo pomogliście!

Za mało umieram, by pisać o życiu;

Za bardzo chcę żyć, by skończyć

umieranie.

Jak precyzyjnie pociąć swoje wnętrze,

by nieustająco krwawić i pisać

wiersze?

Blizny trzeba pielęgnować.

Wewnętrzna skaryfikacja czyni z Ciebie

architekta

Twojej autodestrukcji."

Zuzanna Matusik z 1h zajęła II miejsce w Konkursie Poetyckim.

Gratuluję :)