Dopóki błądzi człowiek... (,,Faust")
Dramat Johanna Wolfganga Goethego pt.: ,, Faust. Tragedia" jest owocem doświadczeń życiowych i intelektualnych twórcy, a także wielką syntezą epoki i uniwersalnym traktatem filozoficznym o kondycji ludzkiej. Faust jest uczonym "u schyłku życia". Nieszczęśliwy pogrąża się w smutku, gdyż nie ma nikogo bliskiego. Twierdzi, że nie ma recepty na uszczęśliwienie drugiego człowieka - nauka i książki nie znaczą nic. Podpisuje cyrograf z diabłem - Mefistofelesem - w zamian oddając swoją duszę. Pragnie znów być młodym człowiekiem, móc kochać i być kochanym, a także podróżować w czasie. Jednak pakt zawiera pewien haczyk, otóż, gdy Faust wypowie słowa: ,,Chwilo trwaj, jesteś piękna" diabeł odbierze to, co najcenniejsze po śmierci, czyli duszę.
Po pewnym czasie główny bohater uwodzi nieśmiałą dziewczynę - Małgorzatę i stacza pojedynek z jej bratem, który nie chce pozwolić na ten związek. Matka Małgorzaty umiera ze zgryzoty za synem, który ginie z rąk uczonego, a Małgorzata zachodzi w ciążę. Faust ucieka od kobiety, zostawiając ją samotnie, a ta w akcie desperacji zabija ich dziecko i zostaje skazana na śmierć. Doktor prosi diabła o uratowanie Małgorzaty, jednak ten odmawia. Jej dusza nie zostaje potępiona, gdyż zbłądziła pod wpływem miłości. Pamiętajmy, że utwór ten jest tragedią romantyczną.
Faust pewien jest, że nigdy nie wypowie słów, które odbiorą mu duszę, jednak następuje to w momencie, gdy zostaje budowany jego grób. Mefistofeles posłużył się kłamstwem i oszukał mężczyznę, mówiąc mu, że przodkowie spełniają kolejny jego rozkaz mający pomóc ludzkości. Dusza jednak nie zostaje mu odebrana, ponieważ zrozumiał, że w życiu trzeba dążyć do wyznaczonych celów. Stawiają się za nim aniołowie oraz Małgorzata.
Daniel Mirocha
,,Ktokolwiek dążąc trudzi się tego wybawić możem".
Po pewnym czasie główny bohater uwodzi nieśmiałą dziewczynę - Małgorzatę i stacza pojedynek z jej bratem, który nie chce pozwolić na ten związek. Matka Małgorzaty umiera ze zgryzoty za synem, który ginie z rąk uczonego, a Małgorzata zachodzi w ciążę. Faust ucieka od kobiety, zostawiając ją samotnie, a ta w akcie desperacji zabija ich dziecko i zostaje skazana na śmierć. Doktor prosi diabła o uratowanie Małgorzaty, jednak ten odmawia. Jej dusza nie zostaje potępiona, gdyż zbłądziła pod wpływem miłości. Pamiętajmy, że utwór ten jest tragedią romantyczną.
Faust pewien jest, że nigdy nie wypowie słów, które odbiorą mu duszę, jednak następuje to w momencie, gdy zostaje budowany jego grób. Mefistofeles posłużył się kłamstwem i oszukał mężczyznę, mówiąc mu, że przodkowie spełniają kolejny jego rozkaz mający pomóc ludzkości. Dusza jednak nie zostaje mu odebrana, ponieważ zrozumiał, że w życiu trzeba dążyć do wyznaczonych celów. Stawiają się za nim aniołowie oraz Małgorzata.
Daniel Mirocha
,,Ktokolwiek dążąc trudzi się tego wybawić możem".
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz