O Izabeli Łęckiej...

Izabela Łęcka to bohaterka "Lalki", powieści społeczno-obyczajowej autorstwa Bolesława Prusa.

Była córką zubożałego arystokraty-Tomasza. Zamieszkiwała kamienicę przy Alejach Ujazdowskich wraz z kuzynką Florentyną i swoim ojcem. Wychowywana w luksusach i wygodzie bohaterka zatraciła możliwość poprawnej oceny świata i ludzi. 
  Panna Izabela była kobietą, obok której nie można było przejść obojętnie. Wyjątkowo piękna kobieta, średniego wzrostu o kształtnej figurze przyciągała uwagę niemal każdego. Miała gęste blond włosy, niebieskie oczy, ponętnie odchylone usta i lśniące, perłowe zęby. Nieziemsko piękna Izabela była świadoma swego uroku, chwilami to wykorzystując. Bohaterka nigdy nie zaznała biedy. Jej światem był salon wypełniony cudownymi rzeczami. Żyła w niesłychanym luksusie, nie musiała się o nic martwić. Uważała, że ludzie są tylko potrzebni, aby jej usługiwać, a zjawiska natury są spektaklem odgrywanym specjalnie dla niej. Młoda kobieta była przekonana, że małżeństwo jest rzeczą konieczną, nie wyrażała jednak najmniejszych chęci do zawarcia takiego związku. W wyborze swoich potencjalnych partnerów zwracała uwagę przede wszystkim na ich zamożność oraz pochodzenie. Wygląd także był bardzo istotny, lecz Izabela miała wyszukany gust. Jej ideałem był Apollo. Nie potrafiła pogodzić się z tym, że grono wielbicieli malało wraz z jej majątkiem. 
Łęcka była kobietą próżną, nie zauważała ludzi biednych, tylko bogaczy. 
  Podsumowując Izabela była przyzwyczajona do luksusów damą, która potrafiła bezlitośnie krzywdzić zakochanych w niej mężczyzn. Była pusta, bezuczuciowa niczym tytułowa lalka. 
Była zapatrzona tylko w siebie, co sprawiło że stała się osobą "zepsutą".

Terminem narcyzm określamy taki stan umysłu, taką postawę u człowieka, ze względu na którą jednostka wybiera(zamiast innych ludzi) siebie samą za obiekt miłości. 
Jest ona w głębi duszy zakochana w sobie i poszukuje zwierciadła, w którym może zalecać się do własnego odbicia.

Przyczyny ukształtowania się osobowości narcystycznej Izabeli Łęckiej:
- wychowanie ojca
-bycie jedynaczką
-chęć zrekompensowania przez ojca brak matki
-pochodzenie społeczne (arystokratka)
-spełnianie wszystkich zachcianek Izabeli.

Agnieszka Kot