Młodą Polskę możemy nazwać wielobarwną,gdyż istniała różnorodność poglądów filozoficznych,tematów i problemów społecznych.
W tej epoce wytworzyły się trzy kierunki filozoficzne. Pierwszym z nich był schopenhaueryzm (twórca: Artur Schopenhauer), który głosił, że ludzkie życie to pasmo nieszczęść, zakończone śmiercią oraz że sposobem ucieczki od cierpienia jest nirwana (stan zapomnienia i spokoju,wyzbycia się wszelkich pragnień i namiętności oraz całkowitego uwolnienia się od cierpień towarzyszących ziemskiej egzystencji. Pojęcie zostało zaczerpnięte z buddyzmu). Kolejnym kierunkiem był nietzscheanizm (twórca:Fryderyk Nietzsche). Jego najważniejszymi postulatami było: życie jest najważniejszą wartością, istnieją ludzie silni psychicznie, którzy stoją poza dobrem i złem.Trzecim i ostatnim był intuicjonizm (twórca: Henry Bergson).Głosił, że źródłem poznania świata jest intuicja.
W Młodej Polsce wyróżniamy dwie postawy: dekadenta i filistra.
Sztuka według Przybyszewskiego jest absolutem, tzn. nie ma żadnego celu, powinna być wolna i powinna być odbiciem duszy artysty.
Głównymi kierunkami w sztuce były:
- impresjonizm (impresja-wrażenie;utrwalenie ulotnych chwil,pastelowe barwy,rozmycie konturów),
- ekspresjonizm (wyrażanie uczuć autora,język buntu,mocne kolory czarny,żółty,fioletowy,czerwony),
- symbolizm (przedstawienie czegoś za pomocą symbolu) oraz
- naturalizm (wierne odwzorowanie rzeczywistości,fotograficzna dokładność,obiektywizm).
W Młodej Polsce doszło do wielu przemian społecznych i politycznych, takich jak: upowszechnienie oświaty, coraz większa rola miasta, wzrost zamożności obywateli, powstawanie partii politycznych i związków zawodowych oraz napięcie stosunków międzynarodowych.
Agnieszka W.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz